Twee voeten op de grond
Twee armen in de lucht
Je hoofd een beetje schuin
Ik zie in vogelvlucht   
Hoe jij me aankijkt
Hoe jij me aankijkt

Twee ogen hemelsblauw
Een stralend witte lach
Je blik die me beroert
Als je zegt dat je me mag
Als je me aankijkt
Als je me aankijkt

                   Je blik dwaalt af
                   Ik weet niet wat je ziet
                   Ik kijk wel met je mee
                   Maar zie het niet
                   Een lach, een traan
                   Je zegt dat het je spijt
                   Maar dat je nu moet gaan
                   Ik ben je kwijt

 
Twee mensen, samen één    
En heel wat meegemaakt
Niet alles opgelost
Ik zie hoe het je raakt           
Als je me aankijkt
Als je me aankijkt

Een toekomst in ‘t verschiet
Een lange weg te gaan
Maar helpen kan ik niet
Zo ver van me vandaan
Als je me aankijkt
Als je me aankijkt

                   Maar donk’re wolken
                   Drijven om ons heen
                   Ik sta hier als versteend
                   Nu je vertrekt
                   Twintig jaren, altijd bij elkaar
                   M’n lieverd ga nu maar
                   Het is je recht

En ik herinner me hoe je bij me lag
… Op je geboortedag

En ik herinner me hoe je bij me lag
… Op je geboortedag