Het UWV-gesprek
“…dus feitelijk constateer ik dat u niet naar behoren heeft gesolliciteerd. En derhalve zal ik u moeten korten op uw uitkering."
De vrouw tegenover de medewerker van het UWV keek met een vragende blik naar de man die haar net vertelde dat ze de volgende maand niet rond zou kunnen komen.
“Pardon? Er wordt van mij gevraagd dat ik tenminste vier sollicitaties per maand doe. Dat is één per week.
Ik heb er twaalf gedaan en de vorige maand zelfs negentien. Wat moet ik nu nog meer doen?”
Vragend keek ze de UWV medewerker aan. Een man van middelbare leeftijd, gekleed in een donkergroene corduroy broek en een blokjesoverhemd.
De vrouw schatte in dat hij in de jaren zeventig ook nog een baard had. En een deux cheveaux.
Tranen verschenen waar ze hen eerst goed verborgen had weten te houden.
“Nou, u zou bijvoorbeeld ook eens kunnen solliciteren bij transportbedrijven en overslagbedrijven.
U zou ook kunnen solliciteren op vacatures met een wisselend rooster, want zeg nu zelf, u maakt zich er wel heel gemakkelijk vanaf door alleen maar te solliciteren op negen tot vijf baantjes. Denk eens aan wisselende roosters, denk eens aan nachtdiensten.
Levert ook lekker op met al die bonussen.”
“Dus u verwacht dat ik nachtdiensten ga draaien? Komt u dan op mijn drie kinderen passen?
Ze zijn niet moeilijk hoor, maar ze hebben de leeftijden van anderhalf, drie en vijf.
De jongste twee zijn nog niet zindelijk.
Dus u zult wel af en toe een paar luiers moeten vervangen, een fles moeten geven, moeten helpen met aan- en uitkleden, drie wassen per dag draaien, strijken. O ja en u zult, als ik werk of slaap, de oudste ook naar school moeten brengen en op moeten halen. Hij sport op woensdagmiddag en op vrijdagmiddag gaat hij altijd naar zijn vader. De andere twee zijn op maandag- en op dinsdagmiddag bij hem.”
“Tja, dat gaat natuurlijk niet. U zult zélf voor opvang moeten zorgen. Familie bijvoorbeeld.”
“Familie?
Meneer, ik ben een alleenstaande moeder en de enige familie die ik heb is een moeder van vierentachtig die zelf verzorgd wordt omdat ze haar sluitspieren niet meer onder controle heeft. Ze is diabetes en moet drie maal per dag geprikt worden. Dat moet ú dan ook doen, want ze heeft ook Altzheimer, dus zelf vergeet ze dat.
Maar goed, als u wilt dat ik ga solliciteren op vacatures met een nachtploeg dan zal ik dat doen.
Eens kijken, hoe schrijf je hier nu een goede sollicitatiebrief voor….
Geachte mevrouw, meneer
Graag reageer ik op de vacature ….
Wat mij bijzonder aantrekt is de nachtdienst.
Mijn kinderen kunnen mee; ze kunnen wel ergens in het magazijn slapen in een doos of container en als ze wakker zijn kunnen ze helpen met stickers plakken (vooral die jongen van vijf is bezeten van stickers), of ze kunnen helpen met het dichtplakken van de dozen.
Die meid van anderhalf vindt plakband in haar haren vast wel leuk.
Het meisje van drie is eigenlijk meer een jongens-meisje. Ze vindt een vorkheftruck helemaal te gek, dus ook zij komt bij u helemaal aan haar trekken...op schoot bij de vorkheftruckchauffeur.
Een pluspunt voor u is dat u ze niet hoeft te betalen. Voor een fles melk of een snoepje doen ze alles.
Hoogachtend …”
Ze keken zwijgend naar elkaar.
“Zo, u heeft mij fijn op weg geholpen om een passende functie te zoeken, ik ben blij met uw tip.
Het is altijd weer fijn, zo'n gesprek bij het UWV.”
De deux cheveaux-man had een kleur op zijn wangen gekregen.
“Laat u die nachtdiensten maar zitten. Ik zal uw dossier op orde maken met een aantekening dat u meer dan voldoende doet om aan het werk te komen.”
… … bovenstaande is eerlijkwaar gebeurd (de bron is bij mij bekend).
Alleen die laatste opmerking van de UWV medewerker niet.
18-6-2015