Het strand ligt er stralend wit bij.
Geen blikjes, zakjes of papiertjes in de wijde omtrek. Ik denk dat de opruimploeg vannacht lang is bezig geweest.
De gasten op het strand doen hun ding. Het lijkt alsof zij niet genieten van al dit moois.
Maar ik geniet zichtbaar van de rust die het uitstraalt. Dit is precies waar ik een heel jaar naar toegeleefd heb. Zon, zee en rust.
Ik zet mijn piña collada op het tafeltje naast mij en zucht. En zucht nog eens.
Wat zou 't toch heerlijk zijn om op dat strand te liggen. Maar ja, als ik kijk naar de prijs die naast de foto is geplaatst, dan weet ik dat ik dat niet kan betalen. 
Dit jaar nog niet, misschien het volgend jaar.
Ik doe de reisbrochure dicht, nip aan mijn cocosdrankje en kijk naar buiten waar de regen tegen het raam klettert.
Vakantie.
Dit jaar nog maar eens in Nederland.

7-8-2016