Vakantie met de caravan op een camping bij een stomend beekje in de Gelderse vallei.
Het piepkleine deurtje sloot ik achter me. Het deurtje van de caravan.
Het was kil geworden buiten en de eerder vrolijk dansende muggen hadden besloten de aanval in te zetten op de door mij meegevoerde liters bloed.
De huid van mijn rechterarm reageerde daarop door te gaan jeuken en aan te voelen als een slecht verhaal, geschreven in braille.
Muggen.
Ik heb werkelijk geen idee wat de toevoeging is van muggen.
Kleine etterbakjes die het buitenleven vergallen. Bloedzuigende tirannen die samenheulden met de drogisterij die anti-jeuk zalfjes verkochten.
Binnen in de caravan werden ze buitengehouden door strak gesloten plastic ramen en horrengaas.
Het dakraam bleef de hele vakantie gesloten.
Het was benauwd in de caravan en de zon had de binnentemperatuur verhoogd tot onacceptabele waarden. De airco was kapot.
Ik besloot nog even te douchen voor het slapen gaan en verbouwde het ingebouwde toilet met een paar handige ingrepen tot een mini douche.
De kleine boiler gaf net genoeg warm water tot het moment dat ik helemaal ingezeept was, met mijn haren in de shampoo.
Afspoelen gebeurde met alsmaar kouder wordend water.
Tjemig, wat bleek ik opeens snel te kunnen douchen.
Ik deed een greep naar de handdoek die ik ter voorbereiding op de aanrecht van het keukentje had gelegd.
Een plens water gleed via mijn schouder en mijn arm op de grond.
Het keukentje bleek net buiten mijn bereik, waardoor ik uiteindelijk poedelnaakt en druipend van het water middenin de caravan stond; een spoor van afvallend water zichtbaar op het op laminaat lijkend Novilon.
Nadat ik mezelf had afgedroogd waren ook de vloer en de douche aan de beurt.
​Immers, als de douche weer was teruggebouwd naar toilet moest een en ander wel lekker droog zijn.
Na deze klus gutste het klamme zweet over mijn rug en ik besloot om buiten wat af te koelen.
Muggen deden zich meteen aan mij tegoed en ik besloot het maar zo te laten.
Het was immers de vakantie waar ik meer dan een half jaar naar had uitgekeken en dan moest ik die paar ongemakken er maar bijnemen.
Eenmaal in bed telde ik in mijn hoofd het aantal dagen dat ik weer naar huis mocht.
Nog twintig.
Nog twintig dagen en dan kon ik weer achtenveertig weken uitkijken naar een vakantie met de caravan … … en muggen.
Gezellig.
 
 24-5-2016