De oude man rook eerst aan het ene flesje, daarna aan het andere. Hij moest lekker ruiken vanavond, want hij had voor het eerst sinds het overlijden van zijn vrouw een afspraakje met een iets jongere vrouw…een heuse date.

Ze zouden elkaar in een Chinees culinair restaurant ontmoeten om elkaar op informele wijze te leren kennen.

Ze hadden elkaar op internet ‘ontmoet’.
Hij had van een van zijn kleinkinderen geleerd hoe het internet werkte en dat je er alles op kon vinden.
“Dus ook een nieuwe liefde, opa”, had de dreumes nog gezegd.

En warempel, hij had gelijk gehad.
Ze hadden veel berichtjes uitgewisseld en zij had hem zelfs een fotootje gestuurd; ze zag er prachtig uit.
Hij wist niet hoe hij een foto kon versturen, maar dat had zij niet zo erg gevonden.

Als hij zichzelf maar goed kon omschrijven. En dat kon hij wel, want schrijven zat hem in het bloed.
“Zit mijn jasje goed, zit mijn dasje goed…”, hij neuriede het liedje van zijn geliefde Toon Hermans. Vader gaat op stap.

De auto parkeerde hij om de hoek; het laatste stukje zou hij wel lopen.
Zenuwachtig wachtte hij in de bar van het restaurant tot het moment dat de taxi, met haar erin,  voor zou rijden.
Hij was benieuwd hoe zij er in het echt uit zou zien, want de foto die hij van haar gezien had was een beetje onscherp.

Hij had haar geld gestuurd om de taxi te kunnen nemen.
Ze had het niet zo breed, had ze hem verteld en het zou te ver zijn om te fietsen.
Hij snapte het volkomen.

Ook het geld voor nieuwe schoenen en een nieuwe jurk had hij haar voorgeschoten, want hij wilde natuurlijk dat zij er piekfijn uit zou zien.

Hij had er speciaal geld van zijn spaarrekening voor opgenomen en naar haar postbus gestuurd.

De envelop had hij met plakband verzegeld.
Ze had geschreven dat zij heel punctueel was en toen hij op zijn horloge keek zag hij dat het bijna tijd was. De taxi kon elk moment komen.

Dan zou hij haar voor het eerst zien en hij hoopte dat er een vlam zou overslaan.

Dat er liefde op het eerste gezicht zou zijn.

Maar ze kwam niet. Hij had al een paar keer door het raam naar buiten gekeken en hij was zelfs al een paar keer naar buiten gelopen in de hoop dat hij dan de taxi zou zien aankomen.

Toen de tijd al meer dan een uur verstreken was besloot hij om  naar huis te gaan, waar hij zijn

pak en hagelwitte overhemd weer in de kast terug hing.
Eenmaal beneden in de keuken deed hij een anijsblokje in een beker melk en verwarmde deze een minuut in de magnetron.
Dat deed hij altijd voordat hij ging slapen, het was zijn vaste routine.
Jammer.
Het had zo’n leuke avond kunnen zijn en hij had zo’n zin gehad in Chinees.

 23-12-2015